Neem ik Spanje als besluit..
10 januari 2018 - Rosmalen, Nederland
Als alleenstaande moeder had ik niet altijd de financiële middelen om een reisje naar het buitenland te maken. Het werd al gauw een camping in Nederland en dan het liefst zo goedkoop mogelijk.
Daarbij vond ik het de eerste jaren behoorlijk eng. Want laten we eerlijk zijn; ook al doe je als moeder met een partner ook genoeg geregeld in je eentje, het idee dat die ukkies volledige en alleen van mij afhankelijk waren was een beangstigend idee.
Het eerste jaar kwam ik daarom niet verder dan een camping op nog geen 10 km afstand van mijn eigen woonplaats. En man, wat vond ik dat al avontuur genoeg!! 100x checken of ik alles bij heb, slapeloze nachten vooraf en tijdens de vakantie en spontane huilbuien zodra de jongens op bed lagen.
Niet dat we het niet naar ons zin gehad hebben, de jongens genoten volop! En voor mij was het natuurlijk ook niet alleen maar kommer en kwel. Maar ik vond het eerlijk gezegd maar wat hard werken..
Desalniettemin keek ik na de vakantie altijd met een goed en trots gevoel terug. En de foto's herinnerde mij aan de fijne herinneringen die we als gezin opgebouwd hadden.
Na een aantal jaar succes ervaringen op campings in de buurt (en een uitschieter naar Texel) groeide mijn vertrouwen als ouder en kampeerder/reiziger. Steeds minder vaak deed ik een beroep op mijn ouders of de mensen om me heen en de geluksmomenten maakte steeds vaker plaats voor de stress. Ik kon eindelijk echt genieten van een vakantie.
En natuurlijk werden de jongens steeds ouder en daardoor werd alles sowieso al makkelijker.
Maar ik moet zeggen dat ik ook steeds lichter over dingen ging denken en erop begon te vertrouwen dat wij samen ieder avontuur aan kunnen en daar wat moois van maken.
Omdat alle vlakken van mijn leven inmiddels meer vorm begonnen te krijgen (ouderschap, single leven en dus ook het hechtere gezinsgevoel en werk) besloot ik het dit jaar een nieuwe uitdaging aan te gaan.
Het buitenland.. het liefst met een vliegtuig. Maar niet te lang vliegen als het even kon, aangezien het de eerste keer werd. En zon.., als ik het voor het zeggen had. De zee.., was sowieso een pré. Een beetje cultuur snuiven, daar houden we ook allemaal wel van... Maar ook wel leuke speel activiteiten voor de jongens.
De accommodatie, shit... Ook nog zoiets! Ik zelf ben niet zo van een hotel. Maar klungelen op een gaspitje had ik inmiddels ook wel gehad. Ik wilde een echte rust-vakantie. Heb ik zelf ook nog wat aan. Maar wat dan?
Airbnb, regelmatig naar gekeken en het idee stond me wel aan. Verschillende soorten slaapplekken, maar mijn voorkeur ging vooral uit naar de locals. Omdat ze leuke ruwe diamanten weten in de buurt. Maar ook omdat ik dan toch nog, soort van, iemand heb om op terug te vallen.
Mijn keuze was gevallen op Barcelona. Altijd al willen zien! Zon, zee, strand, cultuur en genoeg te doen! Maar dan wel het liefst iets aan de rand van de stad, wij zijn een gevoelig gezinnetje en willen ook de rust op kunnen zoeken.
Zo kwam ik uit bij een appartement aan de rand van Barcelona. Degene die ik uit had gekozen zat aan de rand van de stad, was inclusief ontbijt en van alle gemakken voorzien. De reviews waren uitstekend, de prijs verrassend goed en de eigenaars moesten volgens de reacties hele hartelijke mensen zijn.
Vooruit, een extra uitdaging van een eerste keer erbij! Laten we vliegen naar Barcelona!!
Hoe het vliegen de jongens verging, de inpakstress mij afging en of de eigenaars echt zo'n fijne mensen bleken te zijn... Dat lees je de volgende keer.
Daarbij vond ik het de eerste jaren behoorlijk eng. Want laten we eerlijk zijn; ook al doe je als moeder met een partner ook genoeg geregeld in je eentje, het idee dat die ukkies volledige en alleen van mij afhankelijk waren was een beangstigend idee.
Het eerste jaar kwam ik daarom niet verder dan een camping op nog geen 10 km afstand van mijn eigen woonplaats. En man, wat vond ik dat al avontuur genoeg!! 100x checken of ik alles bij heb, slapeloze nachten vooraf en tijdens de vakantie en spontane huilbuien zodra de jongens op bed lagen.
Niet dat we het niet naar ons zin gehad hebben, de jongens genoten volop! En voor mij was het natuurlijk ook niet alleen maar kommer en kwel. Maar ik vond het eerlijk gezegd maar wat hard werken..
Desalniettemin keek ik na de vakantie altijd met een goed en trots gevoel terug. En de foto's herinnerde mij aan de fijne herinneringen die we als gezin opgebouwd hadden.
Na een aantal jaar succes ervaringen op campings in de buurt (en een uitschieter naar Texel) groeide mijn vertrouwen als ouder en kampeerder/reiziger. Steeds minder vaak deed ik een beroep op mijn ouders of de mensen om me heen en de geluksmomenten maakte steeds vaker plaats voor de stress. Ik kon eindelijk echt genieten van een vakantie.
En natuurlijk werden de jongens steeds ouder en daardoor werd alles sowieso al makkelijker.
Maar ik moet zeggen dat ik ook steeds lichter over dingen ging denken en erop begon te vertrouwen dat wij samen ieder avontuur aan kunnen en daar wat moois van maken.
Omdat alle vlakken van mijn leven inmiddels meer vorm begonnen te krijgen (ouderschap, single leven en dus ook het hechtere gezinsgevoel en werk) besloot ik het dit jaar een nieuwe uitdaging aan te gaan.
Het buitenland.. het liefst met een vliegtuig. Maar niet te lang vliegen als het even kon, aangezien het de eerste keer werd. En zon.., als ik het voor het zeggen had. De zee.., was sowieso een pré. Een beetje cultuur snuiven, daar houden we ook allemaal wel van... Maar ook wel leuke speel activiteiten voor de jongens.
De accommodatie, shit... Ook nog zoiets! Ik zelf ben niet zo van een hotel. Maar klungelen op een gaspitje had ik inmiddels ook wel gehad. Ik wilde een echte rust-vakantie. Heb ik zelf ook nog wat aan. Maar wat dan?
Airbnb, regelmatig naar gekeken en het idee stond me wel aan. Verschillende soorten slaapplekken, maar mijn voorkeur ging vooral uit naar de locals. Omdat ze leuke ruwe diamanten weten in de buurt. Maar ook omdat ik dan toch nog, soort van, iemand heb om op terug te vallen.
Mijn keuze was gevallen op Barcelona. Altijd al willen zien! Zon, zee, strand, cultuur en genoeg te doen! Maar dan wel het liefst iets aan de rand van de stad, wij zijn een gevoelig gezinnetje en willen ook de rust op kunnen zoeken.
Zo kwam ik uit bij een appartement aan de rand van Barcelona. Degene die ik uit had gekozen zat aan de rand van de stad, was inclusief ontbijt en van alle gemakken voorzien. De reviews waren uitstekend, de prijs verrassend goed en de eigenaars moesten volgens de reacties hele hartelijke mensen zijn.
Vooruit, een extra uitdaging van een eerste keer erbij! Laten we vliegen naar Barcelona!!
Hoe het vliegen de jongens verging, de inpakstress mij afging en of de eigenaars echt zo'n fijne mensen bleken te zijn... Dat lees je de volgende keer.
