Three little birds

We begonnen de ochtend met een frisse start. Figuurlijk dan, want de zon liet goed haar gezicht zien en het beloofde mooi weer te worden. Gisteravond en vannacht is er een flinke storm over ons heen gegaan (die later in een tornado zou veranderen en door zou trekken over het Slovenië) en dat was vanochtend op de camping te merken. Maar gelukkig bleef het bij ons op de camping bij een hier en daar een weg gewaaide tent en bij onszelf zelfs alleen bij modder voor de tent en wat natte spullen. Maar met de zon erop zou dat helemaal goed komen. 

Ondanks dat had ik heeeeeeel slecht geslapen. (De reden waarom de schade bij ons zo minimaal was, want Sonia Slapeloosheid was s nachts druk in de weer geweest om alles veilig te stellen 😅). Maar gelukkig weinig op de planning. Weinig... maar niet minder groots! 

Want de reden waarom we vandaag in Slovenië moesten zijn, was omdat ik een afspraak had in Kozina. Zoals sommige weten is deze reis voor mij een viering van onze tijd als gezin van 3. Het afsluiten van een periode waar het alleen ons 3e was. De highs en the lows die we mee gemaakt hebben samen en de prachtige individuen tot wie we aan het uitgroeien zijn. Dat wilde ik bezegelen met deze reis en met een tattoo. Omdat we samen veel gedanst hebben op 'Three little birds' van Bob Marley en deze nog steeds opzetten om even te verbinden, moest het iets met 3 vogeltjes worden. 3 vogeltjes, waarvan er 2 zelf leerde vliegen/uit vlogen. En 1 vogeltjes die trots toe zou kijken naar de vliegavonturen van de vogels, maar een plekje vrij zou hebben op haar tak voor als het vliegen even teveel zou worden. En dan op de plek waar ik ze ondersteund heb toen ze baby waren; net onder mijn elleboogholte, waar hun kleine hoofdjes op rusten. 

Het gaafste zou zijn als ik deze tattoo tijdens mijn reis kon laten zetten. Het liefst in Slovenië, omdat dat ons verste punt van huis zou zijn. Maar ja, vind maar eens iemand die tijd heeft, in de buurt van de camping zit én wiens stijl aansluit bij je. Maar je raad het al; dat is gelukt!! 

De lieve en artistieke Petra van Petra Fon Tattoo in Kozina ging net zo AAN van mijn idee als ik van haar ontwerpen. Samen gingen we de afgelopen dagen aan de slag voor een uniek ontwerp. Maar het uiteindelijke final design zou vandaag pas onthult worden. 

Samen met de jongens werd ik warm ontvangen door Petra en door haar manier van doen en de gesprekken leek het alsof ik onder vrienden was. Hartelijk, open, grappig, diepzinnig. Ze maakte de hele ervaring compleet. En man wat ben ik blij met het resultaat!!! Wat een ervaring om met de jongens te delen! 

In de auto op de terugweg zongen we vrolijk mee met Bob Marley en misschien dat er heel stiekem een klein traantje is weg gepinkt (niet door mij natuurlijk). 

Ik heb er trouwens nog 1 laten zetten, maar daarover vertel ik later nog wel een keer. Dit blog wordt anders wel heeeeeel lang. 

Omdat dit misschien wel de laatste zonnige dag van de vakantie zou zijn (zoals het er nu naaruit ziet, zullen we de rest van de vakantie regen hebben), hebben we nog even alles gedaan wat de zon toeliet; buiten eten, was te drogen hangen, hiken en (water)spelletjes spelen. 

Milan en Noah zouden vanavond samen koken en geïnspireerd door 24kitchen bij opa op de bank, maakte ze er een live cooking show van. Waar ze typetjes aannamen en een mini sketch deden: 

Onze namen zijn Tigo en Jos. Tigo met een g, één g, want dat vonden mijn ouders hip. Wij gaan nu iets vor jullie koken. We weten niet precies wat we maken of hoe we dat moeten doen, maar we vertellen ondertussen ons levensverhaal en dan valt dat je niet meer op. Wij zijn jeugdvrienden. Klopt, Tigo had vroeger een drakenknuffel (zegt Jos om kracht bij te zetten dat ze elkaar al jaren kennen). Een met 1 half scheef ook. Zo... beetje paprika poeder erbij. Dat doet me denken aan die keer dat mijn vader afgeslacht werd in het bad door een krokodil. Jos, roer jij even door de curry? Jazeker, deze curry kookt zo snel als dat mijn vrouw vertrokken is met de kinderen Tigo! 

Je snapt het.. de grootste lol! Zowel de jongens, als ik, als de rest van ons veld (dat grotendeels uit Nederlandse gezinnen bestaat)