Embrace the adventure

Vandaag stonden we wat later op. Milan en ik hadden een zware nacht gehad met slaapwandelen (Milan), woelen en draaien (ook Milan) en nachtangsten (3x raden wie 😜). Noah daarintegen had als een roosje geslapen! Milan en Noah startte de dag met een warm bad, want waarom niet? En kort daarna vertrokken we. Met regen.

Dat zou de hele dag een beetje aanhouden (afgewisseld met momenten van heldere lucht en zon), dus besloten we vandaag lekker veel in de auto te zitten en richting Slovenië te rijden. Ontbijten en lunchen zouden we in de auto doen, zodat we alleen hoefde te stoppen voor een pitstop of een powernap. 

Ik moet bekennen, het was een flinke ruk. Maar morgenochtend heb ik een afspraak staan in Slovenië die ik héél graag door wil laten gaan. 

En het was eerlijk gezegd ook wel even lekker. Iedereen zat even in zijn eigen bubbel en voor het eerst werden de spelcomputers en koptelefoon erbij gepakt. Even alle indrukken van de afgelopen dagen verwerken. 

Onderweg zagen we het landschap veranderen. Het wisselende weer maakte steeds weer een interessante verandering van de omgeving en hield het ontzettend boeiend. Het was echt sprookjesachtig om de wolken in de bergen 'vast' te zien zitten en soms de schittering op het water van verschillende passerende rivieren te zien. De Italiaanse Dolomieten maakte plaats voor de Sloveense Javorski Vhr. Maar ook op de weg gebeurde er vanalles; tolwegen werden opgeheven (voor Slovenië geldt een digitaal vignet), het wegdek verslechterde lichtelijk, de plaatsnamen werden nog moeilijker uit te spreken, maar de route aanduidingen werden duidelijker. We omarmden de verschillen. 

De Soĉa rivier liet zich een paar keer op verschillende manieren zien en riep de jongens blijkbaar. Want ze lieten merken dat ze die eigenlijk wel van dichterbij wilde zien. Dus ik pakte de eerst mogelijke afslag en zocht naar een parkeerplaats. Niet wetende of we vanaf die plek toegang hadden tot de rivier. Maar de jongens gingen trots op avontuur en klommen over hekjes, keken om hoekjes en vonden (jawel!) een doorgang! Terwijl ze bezig waren met hun zoektocht riepen ze naar elkaar: 'Let's go explore!' en 'Embrace the adventure!' Het was een genot om naar te kijken. Na wat stenen te hebben gegooid gingen we weer op weg.

Eenmaal op de camping aangekomen, (waar we nu 3 nachtjes blijven staan, want even rust) hadden we nauwelijks de tijd om alles op te zetten. Er zat namelijk een stevige onweersbui aan te komen! Als een goed geoliede machine (we werden inmiddels pro's in dit op- en afbreken) gingen we aan de slag en zette alle belangrijke spullen direct droog. 

De enorme onweersbui van bijna 3 uur heeft alles in modder verandert en hoewel alle belangrijke dingen droog zijn gebleven, waren we 1 belangrijk ding vergeten... de dakkoffer stond nog open 😅 Ook al zaten daar geen dingen van belang meer in, er zit nu wel een flinke sloot water in 🙈 Gelukkig kwamen we er redelijk op tijd achter en viel het nog te redden.

Morgen hebben we alle tijd om water te scheppen en alles te drogen te leggen, want er is voorspelt dat de zon zich dan weer laat zien met 27 graden. 

Vermoeid en klam zijn we in bed gedoken. Morgen weer een dag. Embrace the adventure.. ook als het even tegen zit.