To the batcave!

Hevige regen, snurkende buurmannen, de kraaiende haan, spelende kinderen... Niks kon ons vanochtend wakker maken uit onze diepe slaap. Daar waren we wel even aan toe! 

Na ons schoonheidsslaapje hebben we nog even op de camping gechilled. Vanmiddag zou het waarschijnlijk gaan regenen, dus dat vonden we een mooi moment om de grot in de duiken. Maar voor de ochtend duikte we samen lekker even in ons coconnetje. 

De regen wist ons al voor de lunch eten vinden, dus we hebben onze lunch naar een afdak op de camping getild. Ook al was het op dat moment een beetje uit noodzaak; het was super kneuterig en leuk!! 

Na de lunch wilde we vertrekken naar de Postonja grotten. In eerste instantie wilde we naar een van de minder toeristische grotten, maar die waren al uitverkocht of te ver. Maar niet voor Bessie ook even van zich wilde laten horen. Of juist niet eigenlijk..  want de auto wilde niet starten. Gelukkig was dit met een paar startkabels zo opgelost en konden we alsnog vlekkeloos ons plan voortzetten. 

Vooraf merkte je al aan de communicatie dat de Postonja grotten een commerciële bedoeling waren en ik kreeg ergens al spijt dat ik dit had gedaan, omdat ik liever voor een ruwer landschap koos en mijn geld liever aan kleinere initiatieve geef. Daar aangekomen was het 1 groot mierennest aan toeristen en ik voelde me hier niet op mijn plaats. Tot nu toe het enige moment in Slovenië waar ik me niet thuis/warm/welkom voelde.. 

Maar we gingen er het beste van maken. En eerlijk... het was ook wel echt prachtig! Sprookjesachtig gewoon!! Milan en Noah vonden het fantastisch en wilde hier niet meer weg. Ze wilden nog bij het Vivarium naar de grotdieren kijken en waren super gebiologeerd door de ondergrondse fauna. Dat was al alles waard. 

Na het grot bezoek hebben we bij de lokale supermarkt nog ingeslagen op Sloveens lekkers, waar we savonds met een spelletje onder de overkapping van hebben gesmuld. Ik vind het jammer om morgen Slovenië te verlaten, maar kom hier zeker terug. Wat een prachtige en schattige omgeving en wat een lieve, open mensen. 

Ondertussen lig ik nu op bed om een goede nacht te maken. Morgen gaan we namelijk weer door met onze reis. In de verte hoor ik de donder naderen. En als het er hier op gaat, gaat het er goed op! Gelukkig hebben Milan en Noah zich voor het slapengaan voorbereid op een armageddon en alles strak vast gelegd en opgeborgen. We got this... 💪